Medytacje ignacjańskie w kościele pw. Ducha Świętego w Toruniu (18.01.2020)
- Znak Krzyża Świętego.
- Modlitwa przygotowawcza: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu.
- Wprowadzenie I:
Fragment listu św. Pawła do Filipian (Flp 4, 4-9):
Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.
W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym - to miejcie na myśli!
Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.
Wyobrażenie miejsca: Na początek uświadomię sobie Bożą obecność tu i teraz i w postawie zaufania powierzę się Bożej opiece. Będę trwać przed Panem i ofiaruję Mu cały dzisiejszy dzień.
(1 minutowe rozmyślanie)
Wprowadzenie II (prośba o owoc modlitwy): Proszę Cię Panie Jezu o błogosławieństwo i opiekę na cały Nowy Rok,
o radość, postawę wdzięczności i zaufania.
- Rozmyślanie
Punkt 1: Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się!
Kiedy doświadczam radości? Kiedy doświadczyłem / doświadczyłam jej ostatnim razem? Co mnie cieszy, a co odbiera mi radość? Czy modlę się do Boga o radość? Nie zawsze łatwo o radość, szczególnie wtedy, gdy dotykają nas trudne doświadczenia choroby, straty, zawodu czy jakiejkolwiek niemocy bądź bezradności wobec cudzego czy własnego cierpienia. Zawierz Jezusowi wszystkie swoje strapienia i poproś Go o dar radości.
(5 minutowe rozmyślanie)
Punkt 2: O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie
i błaganiu z dziękczynieniem!
Nie ma osoby, która nie doświadczałaby utrapień czy niemocy. We współpracy z Bogiem najtrudniejsze jednak doświadczenie nabiera sensu i pojawia się nadzieja, jakiej świat dać nie może. To, co po ludzku zdaje się być przytłaczające, z Bogiem jest do uniesienia. To, co z ludzkiego jedynie punktu widzenia wydaje się być niemożliwe, przy Bogu takim już nie jest. Najtrudniej chyba dziękować za doświadczenia trudne. Starajmy się w każdym nawet najtrudniejszym doświadczeniu przychodzić do Boga i zawierzać Mu siebie i sprawy swoje oraz innych. Niech moja modlitwa będzie wytrwała i w żadnej nie zabraknie elementu dziękczynienia.
(5 minutowe rozmyślanie)
Punkt 3: A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie
Pokój na świecie zaczyna się od pokoju we mnie i w Tobie - od pojedynczego człowieka i jego relacji z innymi, a Bóg może udzielić łaski pokoju przewyższającej możliwości ludzkiego poznania.
Zdaje się, że Święty Paweł nie pisze jedynie o pokoju panującym w Królestwie Niebieskim, ale tym, którego doświadczać możemy przy Bogu już na ziemi. Stopień w jakim doświadcza się opisanego pokoju pozostaje tajemnicą, a intensywność doświadczeń nie wydaje się wskazywać automatycznie na to jak blisko Boga jest dusza. Wystarczy przypomnieć Matkę Teresę i doświadczaną przez nią przez lata ciemność duchową.
Co odbiera mi pokój? Co przeszkadza mi w pokojowych relacjach z innymi ludźmi? Zawierzę te sprawy Jezusowi prosząc o dar pokoju w sobie i na świecie.
(5 minutowe rozmyślanie)
- Rozmowa końcowa (kolokwium)
Porozmawiam z Jezusem jak z przyjacielem o tym, co wydarzyło się na tej modlitwie i zaproszę Go bardziej do swego życia.
(3 minutowe rozmyślanie)
- Modlitwa „Ojcze nasz...”
- Znak Krzyża Świętego.
Opracowała Magdalena Jóźwiak, wspólnota Droga