Droga krzyżowa odprawiona w kościele pw. Ducha Świętego w Toruniu (25.03.2022)
Z MARYJĄ
NA DRODZE KRZYŻOWEJ
Wprowadzenie
Przystępujemy dziś do rozważania Drogi Krzyżowej w wyjątkowych okolicznościach:
- Dziś, czyli w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, kiedy jak co roku, przeżywamy tajemnicę Wcielenia Słowa Bożego i rozważamy rolę Maryi w Bożym planie zbawienia.
- Dziś, kiedy Ojciec Święty Franciszek dokonał Aktu Poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi. Przyłączmy się i my.
(Akt Poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi)
- Dziś, kiedy tak blisko toczy się okrutna wojna, niech to rozważanie Męki Pańskiej doda nam sił w trudach naszego życia. Duchu Święty, umacniaj nas w codzienności oraz wtedy, kiedy ogarnia nas lęk przed przyszłością. Chroń nas od egoizmu i zgorzknienia, otwieraj na potrzeby innych ludzi.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź. (i)[i]
Stacja I. Skazanie Jezusa na śmierć
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Na dziedzińcu pretorium rozszalały tłum uparcie skanduje: „Na krzyż z Nim, na krzyż...”, a Piłat umywa ręce wobec tłumu, mówiąc: «Nie jestem winny krwi tego Sprawiedliwego. To wasza rzecz». I tak Namiestnik skazał na śmierć tego, którego uznał za niewinnego.
Gdzieś, pośrodku tego zbiegowiska -- Matka Jezusa... Już wszystko jasne, Maryja wie przecież jak straszny jest to wyrok, nieraz pewnie widziała takie egzekucje żyjąc pod rzymską okupacją.
Maryjo! Co boli bardziej? Czy to, że ci sami ludzie, którzy jeszcze kilka dni temu wołali z entuzjazmem: „Hosanna, Synowi Dawidowemu...” – dziś złorzeczą Mu żądając haniebnej śmierci? Może jednak bardziej boli głuchota na głos sumienia i takie „umywanie rąk” od odpowiedzialności przez tych, co mają władzę i decydują?
Gdzie ja mam władzę? Gdzie i kiedy ja decyduję? Czy potrafię przejrzeć się w takim lustrze i wyciągnąć dla siebie wnioski?
Matko Osądzonego - przyjdź i drogę wskaż,
Matko Biczowanego - do Syna Swego nas prowadź,
Bogu towarzysząca - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja II. Obarczenie Jezusa krzyżem
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Gdy Jezus brał belkę krzyża na swe barki, obejmując twarde drewno, to z czułością Dobrego Pasterza ogarniał wszystkich ludzi, którzy pogubili się w życiu, zostali poranieni przez grzech, stali się łatwym łupem szatańskiego „wilka w owczej skórze”.
Wierna Uczennica swego Syna – Maryja, Matka Kościoła, tym samym gestem czułości przytula do swego serca grzeszników. Panie Jezu, przemień moje serce i uczyń je gotowym do przyjmowania krzyża naszej codzienności bez buntu a w łączności z Tobą i Matką Najświętszą.
Matko krzyż podnosząca - przyjdź i drogę wskaż,
Dla zbawienia naszego - do Syna Swego nas prowadź,
Pośredniczko najlepsza - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja III. Pierwszy upadek Jezusa
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Czasem ból bywa nie do zniesienia. Dosłownie ścina z nóg. I Ty, Panie, zaznałeś takiego bólu. Upadłeś. Boleśnie. Raniąco. Na oczach tłumu, który wrzał nienawiścią i niechęcią do Ciebie… Który widział w Tobie tylko skazańca godnego pogardy.
Ale w Tobie, Panie Jezu, w Twoim Sercu nie ma i nie będzie pogardy dla nikogo. Powstałeś, bo serce, które kocha, podniesie się z każdego upadku. Serce, które kocha, tak jak Niepokalane Serce Maryi, będzie jak Ona wołać o pokutę i modlitwę za biednych grzeszników, aby się podnieśli, aby nikt nie zginął.
Matko upadających - przyjdź i drogę wskaż,
Matko prześladowanych - do Syna Swego nas prowadź,
Wszystkich grzesznych ucieczko - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja IV. Spotkanie Jezusa z Matką
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Dziecko, które przewróci się, zrani sobie kolano lub łokieć, zwykle szuka pociechy i pomocy u swej matki. Nikt bowiem lepiej od niej nie potrafi współczuć i ukoić ten ból.
Być może Pan Jezus, podnosząc się z ziemi, dostrzegł w tłumie tę kochaną twarz i ich spojrzenia spotkały się? Nie wiemy…
Wiadomo jednak, że Maryja słuchała Bożego Słowa, rozważała je, zapamiętywała i wypełniała w codzienności. Wpatrywała się w Ciebie, Jezu, Wcielone, Odwieczne Słowo Ojca i w ten sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i miłość.
Matko wszystkich cierpiących - przyjdź i drogę wskaż,
Która nas zawsze pocieszasz - do Syna Swego nas prowadź,
Nadziejo nasza w Panu - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja V. Pomoc Szymona Cyrenejczyka
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Wiemy, że Szymon z Cyreny został przymuszony do dźwigania krzyża z Tobą, Panie ... Maryja patrzyła pewnie z wdzięcznością na tego nieznajomego, który ulżył Jezusowi, a Tradycja przekazuje, że idąc obok Ciebie, pomagając Tobie, doznał on wewnętrznej przemiany.
Chrystus Pan wciąż idzie przez świat w ludziach cierpiących, porzuconych, niekochanych... Znajduje nowych Szymonów, którzy choć przez chwilę dają ulgę tym, których doświadcza los. Czy i ja bywam Szymonem?
Matko krzyż nam dająca - przyjdź i drogę wskaż,
Która słabym pomagasz - do Syna Swego nas prowadź,
Ty nas zawsze zrozumiesz - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja VI. Weronika ociera twarz Panu Jezusowi.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Umęczona, opluta, znieważona i cierpiąca twarz Jezusa... i delikatny, pełen miłości dotyk chusty Weroniki. Czy okazując miłosierdzie Skazańcowi wiedziała, że to Zbawiciel świata?
Weronika... w tradycji chrześcijańskiej jest ona obecna od samego początku. Uosobienie prostoty serca i odwagi, a zarazem delikatności i wrażliwości. Weronika w tym prostym geście podobna jest do Maryi, która swą czułą, matczyną dłonią niezmordowanie ociera zhańbione i sponiewierane oblicze swego Syna w nas.
Matko wszystkich wierzących - przyjdź i drogę wskaż,
Daj odwagę i siłę - do Syna Swego nas prowadź,
Naucz nas miłosierdzia - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja VII. Drugi upadek Jezusa
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Do Jezusa, już po raz drugi leżącego w pyle jerozolimskiej ulicy odnoszą się słowa proroka Izajasza: „On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego” (Iz 53,4).
Co czułeś, Panie, gdy upadłeś po raz drugi? Co czuło Serce Twej Niepokalanej Matki? Co czujesz, Panie, teraz, gdy widzisz kogoś z nas, jak idzie na zatracenie, jak brnie z grzechu w grzech, coraz bardziej i bardziej? Jak boli zraniona miłość?
Matko ludzi upadłych – przyjdź i drogę wskaż,
Ucz nas zawsze powstawać - do Syna Swego nas prowadź,
Drogo nasza do Pana - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja VIII. Jezus spotyka kobiety jerozolimskie, które płaczą nad Nim
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Głos Jezusa, karcący kobiety, które za Nim idą i płaczą nad Jego losem, skłania i nas do refleksji.
«Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! […]”.
Jak to rozumieć? Czy chodzi o to, że często płaczemy i użalamy się nad sobą albo nad innymi z powodów, dla których płakać nie trzeba? A może czasem przeżywamy i takie cierpienia, które są dla nas zbawienne, bo potrafią nas oczyścić i zawrócić z drogi, która wiedzie do zatracenia?
Kto z nas, tak naprawdę, płacze z powodu grzechów, którymi co dnia rani swych bliskich?
Maryjo Niepokalana, uproś mi szczere łzy żalu za grzechy oraz czas na prawdziwą pokutę.
Matko wszystkich płaczących - przyjdź i drogę wskaż,
Drogowskazie najlepszy - do Syna Swego nas prowadź,
Ratuj naszą Ojczyznę - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja IX. Pan Jezus upada po raz trzeci
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Nałogowi grzesznicy, wielcy zbrodniarze, gorszyciele i oprawcy... Judasz? Oni, oni chyba nie trafią do nieba? Ty, Panie Jezu, myślisz inaczej niż ja... W Twoim Sercu jest miejsce dla każdego... O każdą duszę walczysz, bo każdą już odkupiłeś za cenę swej męki.
Czy nie bywam czasem nawet zgorszon/a/y Twoim Miłosierdziem? Czy modlę się za tych, którzy mnie skrzywdzili? Czy staram się im przebaczyć? Czy życzę im nieba?
Maryjo, niech Twoje Niepokalane Serce wyjedna mi łaskę współbrzmienia z sercem Miłosiernego Boga i zdolność do przebaczania.
Dziewico z nami idąca - przyjdź i drogę wskaż,
Ratuj nas w naszych upadkach - do Syna Swego nas prowadź,
Nigdy nas nie opuszczaj - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja X . Obnażenie Jezusa
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Na wzgórzu Golgoty, gdzie miano Jezusa ukrzyżować wraz z dwoma złoczyńcami, po raz drugi zdarto z Niego ubranie i obnażono przed zgromadzonym tłumem. W uszach gapiów zdają się wciąż brzmieć słowa Piłata: „Oto człowiek!”.
Najpiękniejszy z synów ludzkich, stworzonych na „obraz i podobieństwo Boga”, Ten, który jest „obrazem Boga niewidzialnego” , stoi teraz oszpecony i upokorzony, … odarty i z ubrania i z ludzkiej godności.
Pomyśl, poczuj... Co czuła i przeżywała wtedy Jego Matka? Jak bardzo cierpiała?
Matko, promieniu czystości - przyjdź i drogę wskaż,
Matko prosząca za nami - do Syna Swego nas prowadź,
Matko przebaczająca - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja XI. Ukrzyżowanie Jezusa
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Gdy Jezus przybity do krzyża zawisł między niebem a ziemią, Maryja – jak zanotował Ewangelista Jan – nie mdlała, nie wiła się z bólu, nie krzyczała, nie rozpaczała, ale wraz z innymi dzielnymi niewiastami stała u stóp krzyża.
Stała… Matka Bolesna z przeszytym bólem sercem, cała zanurzona w otchłań milczenia. Zapewne rozważała wszystko w głębi swego serca, jak miała to we zwyczaju.
Matko o sercu zranionym - przyjdź i drogę wskaż,
Mieczem boleści przeszyta - do Syna Swego nas prowadź,
Odkupicielko nasza - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja XII. Śmierć krzyżowa Jezusa
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Krzyż. Godziny konania w okrutnej męce... Jezus, krwawa Ofiara grzeszników! Nawet w godzinie konania Twoje Serce przepełnione jest miłością. Modlisz się za tych, którzy Cię ukrzyżowali: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią”.
Modlisz się więc i za mnie – grzesznika!
Dałeś nam wtedy za matkę i opiekunkę Swoją Matkę – Maryję. „Oto Matka twoja! …”.
Panie mój, pragnę przyjąć Maryję do mego serca i kochać Ją tak, jak Ty pragniesz, aby była kochana.
Matko pod krzyżem stojąca - przyjdź i drogę wskaż,
Matko przez Syna nam dana - do Syna Swego nas prowadź,
Za dzieci nas przyjmująca - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja XIII. Jezus znów na kolanach Matki
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Nasze odkupienie dokonało się pomiędzy Zwiastowaniem a Zmartwychwstaniem... Między żłóbkiem, a krzyżem... Narodzony w Betlejem Jezus, owinięty w pieluszki, zanim został złożony w żłóbku, spoczął na kolanach swej rozradowanej Dziewiczej Matki. Teraz, te same macierzyńskie kolana przyjmują martwe ciało Syna.
Jezu, czy będę trwać wiernie przy Tobie gdy cudów nie ma, gdy się nie odzywasz i nie widać Ciebie... W godzinach ciemności, zwątpienia, trudów i niebezpieczeństw zewnętrznych i wewnętrznych – proszę, trzymaj mnie Panie przy sobie. Daj mi wytrwałość i pomoc Twej wiernej Matki.
Matko przed Synem schylona - przyjdź i drogę wskaż,
Matko pełna miłości - do Syna Swego nas prowadź,
Panno wierna do końca - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja XIV. Złożenie Jezusa do grobu
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W: Żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Umęczone Ciało Pana złożono w grobie. Uczniowie pogrążeni w smutku ukryli się w wieczerniku ze strachu, sądząc że wszystko stracone, a ich życie – przegrane. Maryja była tam razem z nimi, Jej Niepokalane Serce zachowało nadzieję, bo nie przestała wierzyć.
Wśród istot stworzonych nikt lepiej od Niej nie zna Chrystusa. Od tamtej pory nie przestaje Ona troszczyć się o nas – swe dzieci, i wstawiać się za tymi, którzy tworzą Kościół – Mistyczne Ciało Jej Syna.
Matko nad grobem Syna - przyjdź i drogę wskaż,
Zmartwychwstania nadziejo - do Syna Swego nas prowadź,
Módl się zawsze za nami - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Stacja XV. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Trzeciego dnia po śmierci Jezusa Jego grób opustoszał. Niewiasty i Piotr z Janem nie znaleźli ciała Zbawiciela. „Wszedł […] do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie […]. Ujrzał i uwierzył.” Nasz Pan Zmartwychwstał!
Droga krzyżowa, którą przebył Jezus a z Nim Maryja, poprowadziła dalej niż na Golgotę…
Tą drogą jest dla nas sam Jezus Chrystus. Jako pierwsza przeszła nią Niepokalana Dziewica Maryja, gdy z duszą i ciałem została wzięta do nieba.
Matko Zmartwychwstałego - przyjdź i drogę wskaż,
Królowo wiecznej radości - do Syna Swego nas prowadź,
Maryjo, Matko ludzi - pokój światu daj.
Ref. Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź,
Na drogach nam nadzieją świeć, z Synem Twym, z nami idź.
Opr. Teresa Błaszkiewicz, wspólnota Pielgrzym