Obecny rok w Kościele (od paździenrika 2004 do października 2005) jest obchodzony jako rok Eucharystii. Jest to doskonałą okazją do lepszego zgłębienia tej Tajemnicy.

W Eucharystii zarówno nasza Wspólnota jak i cała wspólnota Kościoła doświadcza jedności w miłości i działaniu (por. ZO 7). Życie WŻCH skoncentrowane jest na Eucharystii. To właśnie dlatego, wszyscy członkowie wspólnoty uczestniczą cyklicznie we wspólnym świętowaniu Eucharystii, wyrażając przez sakrament tę intymną łączność, która oparta jest na Chrystusie i Kościele. (Char. 142)

Strona ta zawiera zbiór odsyłaczy do dokumentów i tekstów poświęconych tematowi Eucharystii.

• Encyklika Ecclesia De Eucharistia Jana Pawła II o Eucharystii w życiu Kościoła. Ogłoszona Wielki Czwartek, 17 kwietnia 2003, w roku różańca, w którym zostały ustanowione tajemnice światła, w tym tajemnica ustanowienia Eucharystii.
  
  Jednocząc się z Chrystusem, Lud Nowego Przymierza daleki jest od zamykania się w sobie, staje się "sakramentem" dla całego rodzaju ludzkiego, znakiem i narzędziem zbawienia dokonanego przez Chrystusa, światłem świata i solą ziemi (por. Mt 5, 13-16) dla odkupienia wszystkich. Misja Kościoła jest przedłużeniem misji Chrystusa: "Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam" (J 20, 21). Dlatego też Kościół czerpie duchową moc dla wypełniania swojej misji z nieustannego uobecniania w Eucharystii ofiary Krzyża i z Komunii z Ciałem i Krwią Chrystusa. Tak więc Eucharystia jawi się jako źródło i jednocześnie szczyt całej ewangelizacji, ponieważ jej celem jest zjednoczenie ludzi z Chrystusem, a w Nim z Ojcem i z Duchem Świętym. (fragment, p.22)

• List apostolski Mane nobiscum Domine Ojca Świętego Jana Pawła II do biskupów, duchowieństwa i wiernych na Rok Eucharystii październik 2004 r. - październik 2005 r.
  
  Eucharystia to wielka tajemnica! Tajemnica, którą trzeba przede wszystkim dobrze celebrować. Trzeba, aby Msza św. zajmowała centralne miejsce w życiu chrześcijan i aby każda wspólnota dokładała wszelkich starań dla jej uroczystego celebrowania, zgodnie z ustalonymi normami, z udziałem ludu, korzystając z posługi różnych osób wypełniających zadania dla nich przewidziane, i z poważną troską o zachowanie sakralnego charakteru, którym powinien odznaczać się śpiew i muzyka liturgiczna. (fragment, p.17)

• Instrukcja Redemptionis Sacramentum O tym, co należy zachowywać, a czego unikać w związku z Najświętszą Eucharystią. Instrukcja została opracowana przez Kongregację ds Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Instrukcja omawia jak prawidłowo zachowywać poszczególne elementy celebrowania Eucharystii i jest odpowiedzią na częściej spotykanie nieprawidłowości.
  
  Zachowywanie norm wypływających z władzy Kościoła domaga się zgodności myśli i słowa, zewnętrznego działania i skupienia serca. Zachowywanie norm jedynie zewnętrzne byłoby przeciwne, co jest oczywiste, istocie świętej liturgii, w której Chrystus Pan pragnie zgromadzić swój Kościół, aby stał się z Nim "jednym ciałem i jedną duszą". Dlatego działanie zewnętrzne winno być oświecone wiarą i miłością, które jednoczą nas z Chrystusem i wzajemnie z sobą oraz rodzą miłosierdzie wobec ubogich i opuszczonych. (fragment, p.5)

• Ogólne Wprowadzenie Do Mszału Rzymskiego - z trzeciego wydania Mszału Rzymskiego, Rzym 2002 zatwierdzone przez Kongregację ds Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
  
  Niniejsze wprowadzenie zamierza przedstawić zarówno ogólne wytyczne dla należytego ułożenia celebracji Eucharystii, jak też reguły układu poszczególnych jej form. (fragment p. 21)
  Nowe Ogólne Wprowadzenie Do Mszału Rzymskiego

• Eucharystia z perspektywy ignacjańskiej - Artykuł ojca Stanisława Łucarza SJ. Prezentuje Eucharystię z wrażliwością ignacjańską, z perspektywy człowieka grzesznego, który mimo to ma towarzyszyć Jezusowi.
  
  Charyzmat ignacjański żyje z Eucharystii. Całe Ćwiczenia od fundamentu po Ad amorem są Eucharystią rozpisaną na poszczególne jej części. Bez tej sakramentalnej Paschy Jezusa i Jego przeprowadzania nas od grzechu do świętości, z niewoli do wolności, z zagubienia do miłości, byłyby może i cenną ludzką próbą dotarcia do Boga, próbą, jakich pełna jest historia ludzkości, ale zawsze próbą, w której ustaje się w drodze. (fragment).

• Zadumania Adwentowe - propozycja rozważań adwentowych, związanych z Rokiem Eucharystii
  
  W czasie Adwentu pojawiają się pytania i nadzieje, światło i cienie; zaznacza się odwieczna walka ciemności, aby przyciemnić światło. Zbawiciel jednak już przyszedł, a Jego obecność w Eucharystii jest gwarancją przebóstwienia nas i całej historii. ... Czas czuwania i oczekiwania na Przychodzącą Światłość jest dobrą okazją do uczynienia kroku w kierunku Światła i zobaczenia w sobie licznych cieni. Mane Nobiscum, Domine może być dobrym przewodnikiem wyruszenia w tę drogę.

oprac. MT