Zasadniczym celem Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego jest formacja duchowa do podejmowania apostolstwa w duchu Magis (większego dobra). Tylko poprzez budowanie i utrzymanie osobistej realcji z Bogiem jesteśmy w stanie rozeznawać Jego wolę wzgledem naszego życia i obserwować owoce podejmowanych działań w najbardziej prozaicznych jego wymiarach. Podobnemu, ciągłemu procesowi rozeznawania poddajemy także życie wspólnoty oraz decyzje dotyczące zaangażowań apostolskich.
Cechą charakterystyczną WŻCh jest też podejmowanie apostolstwa we wszystkich sferach życia społecznego, w Kościele, w życiu gospodarczym, politycznym, etc. Obszar i zakres podejmowania zaangażowań osobistych i wspólnotowych jest nieograniczony. Zgodnie z zaleceniami św. Ignacego skupiamy się na tych obszarach które sa najbardziej zaniedbane, opuszczone, zapomniane i wzgardzone przez świat, gdzie trzeba przełamywać niewolnicze lub opresyjne względem człowieka struktury.
Członkowie WŻCh w Polsce realizują obecnie swoje zaangażowanie apostolskie w następujących obszarach życia:
Zaangażowania apostolskie
- aktywne włączenie w życie Kościoła; współpraca z innymi ruchami w Polsce; ewangelizacja
- promowanie duchowości ignacjańskiej
- pogłębianie formacji duchowej ludzi świeckich; formacja liderów
- zaangażowanie w pracę zawodową i wspieranie prywatnej przedsiębiorczości; praca na rzecz zmniejszania bezrobocia; praca nad przemianami w szkolnictwie
- troska o dobro rodziny i wychowanie dzieci,
- posługa na rzecz biednych, chorych i osamotnionych
- troska o rozwój kultury i o ekologię
- zaangażowanie w mass-media
- współpraca z jezuitami m.in. poprzez pomoc w udzielaniu rekolekcji ignacjańskich w domach rekolekcyjnych.
Duchowość
Duchowość WŻCh jest skoncentrowana na Misterium Paschalnym Chrystusa. Członkowie wspólnot dążą do coraz głębszej jedności z Chrystusem, który "tu i teraz" kontynuuje misję zbawienia. Więź z Chrystusem i Jego Kościołem jest mobilizacją do twórczej i konkretnej pracy na urzeczywistnieniem Królestwa Bożego na ziemi. Szczególnym wzorem tej współpracy jest Maryja, od której członkowie WŻCh uczą się odczytywania i wypełniania swego apostolskiego powołania.
Ćwiczenia duchowne
Szczególnym źródłem duchowości naszej wspólnoty są Ćwiczenia Duchowne św. Ignacego z Loyoli. "Nasze powołanie wzywa, byśmy żyli taką duchowością, która otwiera i uczy dyspozycyjności na to wszystko, czego Bóg oczekuje od nas w każdej konkretnej sytuacji życia codziennego. Rozpoznajemy, że szczególnie modlitwa osobista i wspólna, rozeznanie we wspólnocie, rozeznanie indywidualne, w tym rachunek sumienia oraz kierownictwo duchowe są ważnymi środkami do szukania i odnajdywania Boga we wszystkich rzeczach." Zasady Ogólne nr 5 Jest to duchowość ludzi pozostających w świecie, kochających ten świat i wrażliwych na obecność w nim Boga.
Wspólnota
Najbardziej powszechnym środkiem formacji w WŻCh są spotkania w małych grupach - wspólnotach podstawowych. Każda wspólnota jest autonomiczna programowo i operacyjnie, na jej czele stoi świecki lider - Koordynator. Grupa spotyka się systematycznie (co tydzień lub co dwa tygodnie) na wspólnej modlitwie, dzieleniu się życiem i wiarą, wspólnym rozeznawaniu i poznawaniu nowych treści. W trakcie tych spotkań uczestnicy uczą się działania opartego na doświadczeniu - rozeznawaniu - podejmowaniu decyzji, aby w rezultacie być coraz bardziej kontemplatywnymi w działaniu.
Najwyższą władzą Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego w Polsce jest Zgromadzenie Narodowe zbierające się co 4 lata, które wybiera Radę Wykonawczą na czele której stoi Prezydent.